Thursday, December 20, 2007

ДУРСАМЖ 2

Хэдэн сарын өмнө их царайлаг, бас нүдэнд дулаахан залуутай учирлаа. Түүнийг Б гэдэг. Бүүр ойртоод харах юм бол дэндүү гоё нүдтэй. Миний хүндэлдэг залуусын нэг. Хүн ер нь нэг л амьдрах насандаа амбицтай, түүнийхээ төлөө зүтгэх зөв зорилготой, зоригтой байх хэрэгтэй санагддаг. Б яг тийм.
Тэр мэргэжилдээ сайн, бас их зоригтой. Хүчирхэг. Яг цагаа тулахаар магтах үг гарч ирэхгүй юм. Ямар ч байсан би түүнд нэг хэсэг үхтлээ дурлаж байлаа. Олон сайхан шүлгийн мөрүүд сэтгэлээс урсан гарч, түүнийгээ би хэнээс ч нуудаггүй байлаа. Хүмүүс, хүмүүс ч гэж дээ найзууд маань түүнийг хараад яасан айхтар харгис харцтай юм бэ гэдэг. Гэтэл надад огт тийм биш.
Бид аялалд явж байгаад танилцсан л даа. Надаас нэлээд хэд дүү болохоор би эгчирхэхээс өөр арга байгаагүй юм. Харин сүүлдээ дажгүй андууд болцгоосон шүү. Утасны дугаараа солилцож, уулзаж, учирдаг байв аа. Түүнийгээ их нууна. Хэнээс ч нууж байгаа юм бүү мэд. Юутай ч тэр өдрүүдэд би өөрөө хүүхэд болчихсон юм шиг, эргээд 16 настай болчихсон шиг санагддаг байж билээ.

Тэнгэрт од гэрэлтэх өнгөлөгхөн шөнөөр
Тэргэл саран гийсэн сэрүүн хотыг нөмөрч
Алдрайхан түүнтэйгээ амраглаж хонолоо
Аялагхан сэтгэлд нь халууцаж хонолоо

Дарсны сайхан нь алив ууя гэнэ
Далавчны цуцашгүй нь алив нисье гэнэ
Давшгүй бэрх нь алив туулъя гэнэ
Даанчиг уянгалаг нь алив дуулъя гэнэ

Зовлонгийн цагаан орчлонг ардаан би нууж
Зоргороо шүлэг шөнийг хувааж хүлхлээ бидэн хоёр
Зоосны хоёр тал шиг там диваажинд сэлгүүцэж
Зол баярын замбуулинг хөтлөлцөж туучлаа бидэн хоёр

Жавартай үдшийн салхийг ажсангүй, дулаахан байж дээ
Зайсан дахь сарны сэвхийг анзаарсангүй, дурлачихсан байж дээ
Залбирч нисдэг шувууны далавчийг анзаарсангүй, жаргалтай ч байж дээ
Зам зуурын үзүүр дэх учралаа аргадсангүй, омголон ч байж дээ

Үүлтэй тэнгэрийн хаяа ийм холсон бил үү
Үргэлжид чамайг мөрөөдөх үйлийг нь яалтай
Үлэмжийн нартай ертөнц ийм сэрүүхэн блүү
Үсэнд минь нэг хэсэг шингэсэн үнэрийг чинь яалтай

Тэнгэрт од гэрэлтэх өнгөлөгхөн шөнөөр
Тэргэл саран гийсэн сэрүүн хитыг нөмөрч
Алдрайхан түүнтэйгээ амраглаж хонолоо
Аялагхан сэтгэлд нь халууцаж хонолоо...

Чамдаан баярлаж явдаг шүү. Олон олон гунигийг, бас зөндөөн олон жаргалыг чамтай хуваалцсан өдөр хоногууддаа баярлаж явдаг шүү. Амжилт хүсье Б.
Би нэлээн зориг гаргаж байж түүнийг тэврэн зургаа авахуулж билээ. Дотроо их айж байлаа...

Зүсэр зүсэр бороог хүйтэн гээд яах вэ
Зүгээр эрхэлдэг амрагаа хүнийх гээд яах вэ?
Зүмбэр зүмбэр уулсаа холынх гээд яах вэ
Зөн совингийн амрагаа хүнийх гээд яах вэ?


Зүг зүгийн жаврыг сөрөхгүй гээд яах вэ
Зүйтэй жаахан амрагаа санахгүй гээд яах вэ
Зөрүү зөрүүхэн заяаг аргадахгүй гээд яах вэ
Зүрх сэтгэлийн амрагаа санахгүй гээд яах вэ?

Ай миний бурхнаас нуусан амраг минь...

No comments: