ШҮЛГҮҮД...

ГУНИГГҮЙ АЯЗ

Сураггүй холдох он жилийг тоомсоргүйхэн үднэм
Сурсан зангаараа үсээн илбэж, хаврын бороонд норж
Суганаас нь түшин, хүүгээн хөлд оруулж
Сувдан үстэй ижийгээн өрөвдөн, шүлгээн бас бичнэм

Дараагийн буудалд аз жаргал намайг тосох юм шиг
Дандаа л яарч явахад өдөр хоногууд өнгөрч
Гар өргөн зогсох зөрлөг замын нэгэн дээр
Гарцаагүй намайг хүлээх аз жаргалд итгэнэм

Навчсаа гөвөх модод ахиад л цэцэглэж
Намайг хүлээх эцсийн буудал руу нас минь одно
Аливаа баяр гуниг, сэтгэл залуу хэвээрээ
Амьдрал зул мэт, би эрвээхэй мэт шатна аа...

ЧИНИЙ Л ЗҮГ
Нүцгэрсэн сэтгэл удаан тогтсонгүй
Нөмөр дулааныг хүссэндээ л чамайг би зорилоо
Хэнэггүйхэн харцаар итгэийг минь бүү хайраарай
Хэлэхгүй байсан ч сэтгэлийг минь чи уншаарай

Оройтлоо шүү хонгор минь
Омог хүсэл, тавилан минь царцлаа шүү
Амжиж чи гэрэл гэгээг өгөхгүй л юм бол
Алмай энэ орчлонд сүг сүүдэр л үлдлээ шүү

Зүрхэнд чинь намайг гэх зай бийд итгэнэм
Зүүдээ манан манасаар тэр л зүгт явлаа
Багт наадамд тоглох шиг хуурмаг амьдралаа орхиод
Байгаа энэ л төрхөөрөө чамайгаан би зорилоо

Бусдын тавиланд ээрэгдсэн хувь заяаг чинь сандаахгүй ч
Бурхнаас надад заяасан төөргөөн дагаад ирлээ шүү
Хэнэггүйхэн харцаар хайрыг минь бүү буцаагаарай
Хэлэхгүй байсан ч сэтгэлийг минь чи тогтоогоорой...

** *** ** ***
Найргийнх нь одтой галанд арц хаяж мөргөн
Нарлаг Монголдоо амьдрахуйн эрхи эргүүлэх гэж
Хувь заяаны бурхан тэнгэрээс
Хугацаагүй томилолтоор яваа юм би...