Ажилласаар, нэг хартал цаг 3 болчихож. Цонхоор харлаа, цас будраад л....
Ялдам аашт сэтгэл булаагч охинтой байлаа
Яалт ч үгүй төрхөмд нь үлдээлээ
Ай хөөрхий амраг минь дээ
Ай чааваас амьдрал минь дээ...
Нэгэнтээ итгэж, нөхөрлөж асан зорилго ихт зориг муут анд минь месежээр ийн дуу алджээ. Газлуу барын аманд гараа хийхээс ч буцахгүй 25-хан насандаа сэтгэлт хүнтэйгээ учраад, хэсэг зуур жаргаад холдсон түүний минь гунигийг одоо хэн хуваалцаж буй бол оо?
Энэ цас...
Будран будран лавсаж бүлээн мэдрэмж төрүүлнэ
Бусдаас харамлам гэгээн үнэрийг илгээнэ
Бурхнаас нуусан совинт амрагийг санагдуулна
Буруу үйл хийгээгүй сайхан сэтгэлийг таална аа
Энэ л цас
Жавар тачигнуулан хүйтнээр хайрах хэдий ч
Жаргаж өнгөрүүлсэн халуун үдшийг бодном
Заяа заяагаан дагасан гунигт тавилангаа сөрж
Замын дунд сөхрөлгүй туучин туучин зүтгэнэм ээ...
Жаргал хийгээд зовлон ээлжлэн оршдогийм болохоороо жамт ертөнцийн амьдрал сонин байхаас яах билээ. Жатга хараалаас айсан, замын нэгнээс дайжсан, хүсэл зорилгоосоо ухарсан, хэнийг ч та бүү хайрла аа...
Бодолтой минь хамт намаржаад
Борогхон үдшээр болздог, Ханхүүтэй байлаа би
Тэнгэрийн заадсаар зам хийж
Тэртээ рүү явж одсон харуусалтай үлдлээ
Хайртай минь хамт хоноод
Халамжинд минь согтож жаргасан Хан-Уултай байлаа
Хамгийн сүүлчийн хундагаар ёс гүйцэтгэж
Ханатлаа ууж, дуулж, уярсан нулимстай үлдлээ
Гэнэ гэнэхэн санаа алдах хэдий ч
Гэрийн жавар үргээсэн Түшигтэй байлаа
Хийгээгүй гэмийн минь гэсгээл болгож
Хиртээгүй сэтгэлийн хөшөө босгосон шүлэгтэй үлдлээ
Цагаан өвлөөр зүүд эзгүйчилж
Ягаан уруул шимэн жаргасан Хүүтэй байлаа
Цавцайж хунгарлах мэт уйг орхиод
Яваад өглөө, тэр үдэш...
Өдийд эх нутгийн минь уулс тэр чигээрээ цавцайн цайгаад, сүрлэг алсаас хөмсөг зангидсан чигээрээ өмөөрөн ширтэж буй мэт сэтгэгдэл төрнө. Өвөл нь хүйтэн, өндөр нь дэндүү, өгөөмөр нь сайхан их Алтайн охинсон доо би. Улам өндөрт тэмүүлнэм...
... Халуун үнсэлт ялдам аальнаас чинь дэлбээлсэн цэцэгс
Хагдарч унаад тоос болохдоо зүрхийг минь дарсаан
Хаалга тогших чиний л уучлалыг нууцхан хүлээсээр
Хавар намрыг заагласан өвөл болж хөлдсөөн би
Зүүдэнд шивнэсэн нууцхан үгнээс тайлал хайж
Зүрхэндээ сийлсэн хагацлын шархандаа зовиур нэмсээн
Зөөлөн гуниг, санахын тавилангийн амтанд хөлчүүрхэж
Зөрлөг замын салж одсон харгуйгаар алхалсаан би
Нуугдаж уйлсан гомдол чинь
.....миний үхэлтэй тэнцүү
Нулимстай инээсэн дүр чинь
.....миний амьдралаас үнэтэй
Цаснаар гуниг бичлээ гэж та бүү зэмлээрэй. Тэр гунигаас сөрж боссон амьдрал минь улам өөдөө тэмүүлэн тэмүүлдэг билээ л...
Ялдам аашт сэтгэл булаагч охинтой байлаа
Яалт ч үгүй төрхөмд нь үлдээлээ
Ай хөөрхий амраг минь дээ
Ай чааваас амьдрал минь дээ...
Нэгэнтээ итгэж, нөхөрлөж асан зорилго ихт зориг муут анд минь месежээр ийн дуу алджээ. Газлуу барын аманд гараа хийхээс ч буцахгүй 25-хан насандаа сэтгэлт хүнтэйгээ учраад, хэсэг зуур жаргаад холдсон түүний минь гунигийг одоо хэн хуваалцаж буй бол оо?
Энэ цас...
Будран будран лавсаж бүлээн мэдрэмж төрүүлнэ
Бусдаас харамлам гэгээн үнэрийг илгээнэ
Бурхнаас нуусан совинт амрагийг санагдуулна
Буруу үйл хийгээгүй сайхан сэтгэлийг таална аа
Энэ л цас
Жавар тачигнуулан хүйтнээр хайрах хэдий ч
Жаргаж өнгөрүүлсэн халуун үдшийг бодном
Заяа заяагаан дагасан гунигт тавилангаа сөрж
Замын дунд сөхрөлгүй туучин туучин зүтгэнэм ээ...
Жаргал хийгээд зовлон ээлжлэн оршдогийм болохоороо жамт ертөнцийн амьдрал сонин байхаас яах билээ. Жатга хараалаас айсан, замын нэгнээс дайжсан, хүсэл зорилгоосоо ухарсан, хэнийг ч та бүү хайрла аа...Бодолтой минь хамт намаржаад
Борогхон үдшээр болздог, Ханхүүтэй байлаа би
Тэнгэрийн заадсаар зам хийж
Тэртээ рүү явж одсон харуусалтай үлдлээ
Хайртай минь хамт хоноод
Халамжинд минь согтож жаргасан Хан-Уултай байлаа
Хамгийн сүүлчийн хундагаар ёс гүйцэтгэж
Ханатлаа ууж, дуулж, уярсан нулимстай үлдлээ
Гэнэ гэнэхэн санаа алдах хэдий ч
Гэрийн жавар үргээсэн Түшигтэй байлаа
Хийгээгүй гэмийн минь гэсгээл болгож
Хиртээгүй сэтгэлийн хөшөө босгосон шүлэгтэй үлдлээ
Цагаан өвлөөр зүүд эзгүйчилж
Ягаан уруул шимэн жаргасан Хүүтэй байлаа
Цавцайж хунгарлах мэт уйг орхиод
Яваад өглөө, тэр үдэш...
Өдийд эх нутгийн минь уулс тэр чигээрээ цавцайн цайгаад, сүрлэг алсаас хөмсөг зангидсан чигээрээ өмөөрөн ширтэж буй мэт сэтгэгдэл төрнө. Өвөл нь хүйтэн, өндөр нь дэндүү, өгөөмөр нь сайхан их Алтайн охинсон доо би. Улам өндөрт тэмүүлнэм...... Халуун үнсэлт ялдам аальнаас чинь дэлбээлсэн цэцэгс
Хагдарч унаад тоос болохдоо зүрхийг минь дарсаан
Хаалга тогших чиний л уучлалыг нууцхан хүлээсээр
Хавар намрыг заагласан өвөл болж хөлдсөөн би
Зүүдэнд шивнэсэн нууцхан үгнээс тайлал хайж
Зүрхэндээ сийлсэн хагацлын шархандаа зовиур нэмсээн
Зөөлөн гуниг, санахын тавилангийн амтанд хөлчүүрхэж
Зөрлөг замын салж одсон харгуйгаар алхалсаан би
Нуугдаж уйлсан гомдол чинь
.....миний үхэлтэй тэнцүү
Нулимстай инээсэн дүр чинь
.....миний амьдралаас үнэтэй
Цаснаар гуниг бичлээ гэж та бүү зэмлээрэй. Тэр гунигаас сөрж боссон амьдрал минь улам өөдөө тэмүүлэн тэмүүлдэг билээ л...
No comments:
Post a Comment